یاد باد آن روزگاران یاد باد...

سلام
امیدوارم حال همه دوستان خوب باشه...
از اون دوستی که ابراز محبت کرده بود هم ممنونم!

......................................................................................

این تصویر را ببینید:












_برای دیدن تصویر با کیفیت روی آن کلیک رست کرده و open new tab را بزنید_
منظورم این است که کلیدی را بزنید که یک صفحه جدید باز شود!
و از پیشمون نرید...
چون حالا حالا ها با هم کار داریم...

...................................................................................

فضا عوض شد:

با دیدن این تصویر زیبا فضا عوض شد و همه چیز شد رمانتیک!
خوب، حالا می شود دو کلمه حرف زد.
اول از همه عرض شود که هم من و هم جناب مهندس خوریدم به امتحانات!!
دلیل کمرنگ شدنمون هم شاید همین باشه...
ولی........
ولی اگه از انصاف نگذریم، باید اعتراف کنم که نه!
دلیلش این نیست!
دلیلش بی میلیه!!
بی میلی...
بی انگیزگی...
آخه بیایم اینجا بنویسیم که چی بشه؟
هان؟
حالا اگه میلیونی بازدید کننده داشت، آدم احساس وظیفه ای می کرد!
همینطوری که دیدید!!
وقتی یه نفر نظر می داد، ما چطور باهاش برخورد می کردیم و همینطور استقبال...

...................................................................................

گفتم نظر یادم اومد:

از همه کسانی که نظر دادند ممنونیم...
مخصوصا دوستی که در رابطه با کاکا نظر داده بود...
منظورم همون طرفدار کاکاست...
که عجب آدم گلی بود!
و بقیه...
همه و همه!
آقا مسعود که البته جای خود دارند!

ببینید:






















این شاید ما باشیم در حال نوشتن سیصدمین پستمون!
که بی نتیجه است...

...................................................................................

مهدی جون:

مهدی جون هم اومدن نظر دادن!
و این جمله رو نوشتن!!

اکی جون پس چی شد این جلسمون؟

خوب!
بعد مدتها یه نظر داشتیم که اکی صدامون کرده!
باز دمش گرم...
همین که بخش نظرات رو زده و دو کلمه نوشته خود خیلیه!!
تعقیب کننده هم که یخ!
اونوقت بگید کو عکس؟
کو پست؟
آخه با کدوم انگیزه...















...................................................................................

حال و هوای من:

حال و هوای این عکس!
















حال و هوای این عکس چه عجیبه...
چقدر شادن!
شاد به معنای واقعی...
این لبخند زوری و الکی نیست!!
هست؟
من که مطمئنم نیست...
ولی...
چرا شادن؟
چی میشه که اینجوری به استقبال مرگ میرن؟
فکر کنم اگه جوابش رو پیدا کنیم راه رسیدن به عالم شادی رو پیدا کردیم...

یاد با آن روزگاران یاد باد...

این روزها، علاوه بر اینکه ایام امتحاناته، ولی من اصلا حال و هوای جالبی ندارم...
هوای چشام مدام ابری میشه...
اونقدر که برای خودمم عجیب شده!
عجیب...

...................................................................................

حرف آخر:

ممنون که تحمل کردید!



























...................................................................................

به امید فردایی آباد
خدانگهدار